Οι Arcadian Child αποτελούν αναμφίβολα μια από τις ηγετικές μορφές της αναδυόμενης heavy rock σκηνής της Κύπρου. Με τις μνήμες από το δυναμικό κοκτέιλ ψυχεδέλειας, fuzz και alternative rock του περσινού «Afterglow» να είναι ακόμα νωπές, απάντησαν με παρρησία στις ερωτήσεις του Local Fuzz γύρω από τους ίδιους και την μουσική γενικότερα, επιβεβαιώνοντας ότι η απόσταση ανάμεσα στην Αθήνα και την Λεμεσό δεν είναι παρά τρεις ρουφηξιές και κάτι του «Welcome to Sky Valley» δρόμος.
– Το ντεμπούτο σας Afterglow κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες, πόσο χρόνο σας πήρε η δημιουργία του και ποια ήταν η πορεία του συγκροτήματος πριν από αυτό;
Καλησπέρα κι ευχαριστούμε για την φιλοξενεία καταρχάς. Η όλη διαδικασία σύλληψης, ζύμωσης και ηχογράφησης του Afterglow μας πήρε περίπου 6 μήνες. Λόγω του ότι όλα τα παιδιά της μπάντας έχουμε πρωινές δουλειές για να βιοποριζόμαστε αντιλαμβάνεστε ότι η διαδικασία «έπρεπε» να απλωθεί κάπως. Η μπάντα ουσιαστικά δημιουργήθηκε κάπου στην άνοιξη του 2017 με σκοπό να αποτελέσει όχημα έκφρασης, εκτόνωσης και εν τέλει δημιουργίας της δικιάς μας μουσικής. Πριν την μετενσάρκωση μας σε Arcadian Child, ήμασταν μια άλλη μπάντα με διαφορετικό προσανατολισμό και βεβαίως άλλο όνομα.
– Αρχικά το Afterglow το κυκλοφορήσατε οι ίδιοι, σύντομα ωστόσο πρόκειται να επανακυκλοφορήσει από αμερικάνικο label, πως προέκυψε η συγκεκριμένη συνεργασία; Είσαστε ικανοποιημένοι γενικότερα από την αποδοχή που έτυχε μέχρι στιγμής ο δίσκος;
Σκοπός ήταν ο δίσκος να κυκλοφορήσει εξαρχής κάτω από την ομπρέλα κάποιου label ούτως ώστε να μας δωθεί η ευκαιρία να φτάσουμε όσο πιο μακριά γίνεται με τη μουσική μας. Υπήρχαν συζητήσεις με κάποια labels αλλά προέκυψαν κάποιες διαφωνίες που τελικά μας ώθησαν στο να το κυκλοφορήσουμε ανεξάρτητα. Αργότερα, με την κυκλοφορία του δίσκου ξεκίνησε να δημιουργείται ένας κάποιος θόρυβος γύρω από το όνομα της μπάντας, τον στείλαμε κι εμείς σε 3-4 labels που πιστεύαμε ότι μας ταιριάζουν ιδιοσυγκρασιακά και κάπου εκεί προέκυψε η συνεργασία αυτή.
Είμαστε ικανοποιημένοι ναι, για το πως αγκαλιάστηκε ο δίσκος τόσο από κριτικούς του χώρου κι από άτομα που σεβόμαστε όσο κι από τον κόσμο. Φυσικά κοιτώντας πίσω μπορώ να σου πως αρκετά πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν πιο γρήγορα και ενδεχομένως και πιο αποτελεσματικά. Αλλά εντάξει, είναι όλα μέρος του ευρύτερου learning curve που οφείλει ν’ ανέβει μια indie μπάντα.
– Αρκετοί από εμάς σας μάθαμε πρωτίστως μέσα από το Stoned Meadow of Doom στο YouTube, θα λέγαμε ότι το εν λόγω κανάλι έχει μετατραπεί σε ένα είδος βαρόμετρο για τις underground και heavy rock κυκλοφορίες. Τι λέτε εσείς;
Προφανώς και η δουλεία που έγινε και γίνεται από το παιδί που τρέχει το κανάλι αυτό αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στην προβολή που παίρνουμε όλες οι μπάντες του ευρύτερου heavy και νεοψυχεδελικού χώρου. Δίνει βήμα σε μπάντες μέχρι πρότινος άγνωστες, να φωνάξουν την μουσική τους σε κοινό ψημένο και ‘relevant” που λέμε. Μην ξεχνάμε άλλωστε και τα μεγάλα “success stories” που βγήκαν από το συγκεκριμένο κανάλι.
– Το ίντερνετ παίζει, αναμφίβολα, τον πρώτο ρόλο στη διάδοση νέας και καλής μουσικής. Όλες οι μπάντες καταφεύγουν σε αυτό πλέον για να συστηθούν στο ευρύτερο κοινό. Είναι όμως και το μέσο για να κρατήσει έναν ακροατή; Ή επειδή η πληροφορία είναι τόσο εύκολα προσβάσιμη, το ίδιο γρήγορα προσπερνιέται;
Εδώ έρχεται στο τραπέζι ένα μεγάλο θέμα συζήτησης. Όσο εύκολα διαλαλείς την πραμάτεια σου εσύ στο διαδίκτυο, άλλο τόσο εύκολα το κάνει κι ο δίπλα σου. Βρισκόμαστε πλέον σ’ έναν ορυμαγδό κυκλοφοριών που εύκολα αναρωτιέται κάποιος πόσες παραγωγές μπορεί να υποστηρίξει πλέον ο κόσμος. Όμως δεν θα μπορούσαμε εμείς για παράδειγμα από ένα κομμάτι γης στη Μεσόγειο να φτάσουμε σε αυτιά στην Αμερική ή στην Αργεντινή χωρίς αυτό. Προφανώς όμως, δεν είναι αυτό το μέσο για να κρατήσεις έναν ακροατή. Έναν ακροατή που θα σ’ ακολουθήσει δηλαδή και θα σε στηρίξει. Κατά πολλούς ο πιο ζωντανός τρόπος ν’ ακούσεις μουσική, πόσο μάλλον τη δικιά μας μουσική είναι το βινύλιο. Κι ευτυχώς που αρκετός κόσμος συσπειρώθηκε πίσω απ’ αυτό και μπορούμε πλέον πολλές μπάντες να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και θέλουμε.
– Η heavy rock σκηνή στην Ελλάδα είναι πολύ δυναμική και με ευρεία απήχηση την τελευταία δεκαετία. Υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον από το κοινό στην Κύπρο για όσα συμβαίνουν εδώ;
Αυτή η τάση και το hype ξεκίνησε να επηρεάζει και την Κύπρο, αλλά σε αισθητά μικρότερο βαθμό. Ενδεχομένως όμως όσο συνεχίζουν να βγαίνουν δυνατές κυκλοφορίες αυτό να αποκτά όλο και περισσότερη δυναμική.
– Επειδή ο όρος «ψυχεδέλεια» χρησιμοποιείται πλέον όλο και πιο συχνά από συγκροτήματα διαφορετικού ύφους, τι πραγματικά αντιπροσωπεύει για εσάς ο συγκεκριμένος όρος και πως πιστεύετε ότι τον έχετε εντάξει στην μουσική σας;
Όντως υπάρχει μια αυξάνουσα χρήση του όρου τελευταία. Φυσικά αυτό δεν είναι αρνητικό καθώς ο καθένας μπορεί να αυτοπαρουσιάζεται όπως θέλει. Για εμάς αντιπροσωπεύει την αλληλεπίδραση της ψυχής μας μέσα στα κομμάτια μας. Όσο άναρχα ή οργανωμένα κι αν μας βγαίνει αυτό. Κάποιες φορές δεν ξέρω αν παίζουμε «ψυχεδέλεια» να είμαι ειλικρινής. Πάντα όμως προσπαθούμε να συμπαρασύρουμε τον ακροατή μας στο ταξίδι που κάνουμε στο υποσυνείδητο μας, είτε αυτό βγαίνει μέσα από fuzzαρισμένες κιθάρες είτε μέσα από περίεργες γέφυρες.
– Επιπλέον, μιας και πήρε το μάτι μου να αναφέρετε τους Aphrodite’s Child ως μια από τις επιρροές σας και επειδή το περίφημο «666» συμπληρώνει 36 χρόνια τον επόμενο μήνα, πιστεύετε ότι οι νεότερες μπάντες έχουν το όραμα και το ταλέντο να πλησιάσουν με την πορεία τους το μεγαλείο τέτοιων δίσκων;
Θα ήθελα να πω ναι. Ναι γιατί το ταλέντο προφανώς υπάρχει, όχι όμως, καθώς στο όραμα ίσως πολλοί χάνονται. Επίσης, η χαοτική διαφορά στην αντίληψη που υπάρχει προς την μουσική μεταξύ των δύο εποχών καθώς και οι ασταμάτητες κυκλοφορίες του σήμερα ενδεχομένως να αποτρέψουν κάποιον δίσκο ν’ αγγίξει το μεγαλείο δίσκων σαν το «666».
– Πάντα το είχα απορία, πόσες φορές μπορεί να παίζει το “Welcome to Sky Valley” από τη μία άκρη της Κύπρου έως την άλλη;
Χαχα. Δεν το έχω κάνει αλλά θα έλεγα περίπου 3μιση φορές!
– Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε εικόνα για τη μουσική σκηνή της Κύπρου, υπάρχει γενικά κινητικότητα και δραστηριότητα (μπάντες/ συναυλιακοί χώροι, μουσικά site κτλ); Θα μπορούσαμε να μας προτείνετε κάποια αντιπροσωπευτικά σχήματα για να ακούσουμε;
Υπάρχει και κινητικότητα και δραστηριότητα ναι, τουλάχιστον από πλευράς δημιουργών. Ουσιαστικά τα τελευταία χρόνια ξεκινά να δημιουργείται μια κάποια σκηνή καθώς υπάρχουν αρκετές αξιόλογες μπάντες που βγάζουν δυνατές κυκλοφορίες. Δηλαδή υπάρχουν οι Ladderman, οι Abettor, οι Low Spark, οι Delirium Elephants και άλλες πολλές μπάντες που το τρέχουν, γράφουν και βγάζουν και δυνατά κομμάτια. Υπάρχουν επίσης και αρκετοί χώροι όπου μια μπάντα μπορεί να στήσει μια αξιοπρεπή παραγωγή στις 4 μεγάλες πόλεις. Το θέμα είναι αυτή η δημιουργία να βρει και το ανάλογο κοινό, το οποίο είναι η αλήθεια στην Κύπρο είναι ακόμα στα πρώιμα του στάδια.
– Υπάρχουν σχέδια για μια περιοδεία ή για νέο δίσκο λίαν συντόμως; Να σας περιμένουμε και στα μέρη μας για κάποιες συναυλίες;
Είμαστε ήδη στο στούντιο για τον δεύτερο δίσκο ο οποίος θα κυκλοφορήσει τον Νοέμβρη του 2018 από την Rogue Wave Records σε digital, βινύλιο αλλά και CD. Επίσης τώρα που μιλάμε περιμένουμε να κλειδώσουν κάποιες ημερομηνίες για το τουρ προώθησης του δίσκου που θα γίνει σε Ελλάδα και Βαλκάνια αρχές Δεκέμβρη. Οπότε ναι, θα σας δούμε σύντομα!
Ευχαριστούμε για την φιλοξενία και καλή συνέχεια εύχομαι.
Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας!
LocalFuzz.gr
