Οι Granny’s House από την Ξάνθη κυκλοφόρησαν πριν μερικούς μήνες το ντεμπούτο τους “KURO” και μας εξέπληξαν ευχάριστα με την ποιότητα του υλικού τους, το οποίο περιστρέφεται γύρω από post φόρμες. Θελήσαμε να μάθουμε περισσότερα για αυτούς και τους θέσαμε το ερωτηματολόγιο του Local Fuzz.
Ακολουθούν οι απαντήσεις:
Ποια είναι η συγκολλητική ουσία που σας κρατάει από την αρχή μαζί:
Ο λόγος που μας κρατάει από την αρχή μαζί είναι η φιλία που έχουμε αναπτύξει μέσα στα χρόνια και φυσικά οι ατελείωτες ώρες που έχουμε περάσει μαζί στο studio, χωρίς να κρίνουμε ο ένας τον άλλον και δίχως να βάζουμε φρένα σε θέματα παικτικά ή ηχητικά . Ένας ακόμα λόγος είναι η υπομονή και η κατανόηση του κιθαρίστα μας (Κώστα) όταν είχαμε πρωτοξεκινήσει την μπάντα , όπου εγώ στο μπάσο (Βασίλης) και ο Νίκος στα τύμπανα ήμασταν ακόμα σε πολύ αρχάριο επίπεδο.
Ποια τα κοινά ακούσματα σας που συνέβαλλαν στη διαμόρφωση του ήχου σας:
Στην αρχή δεν υπήρχαν πολλά κοινά ακούσματα και σχεδόν καθόλου όσον αφορά την post μουσική. Όταν ξεκινήσαμε να ακούμε όλοι μαζί το συγκεκριμένο είδος (post rock/post metal) ο καθένας είχε διαφορετικές προτιμήσεις. Μέσα από αυτό όμως ανακαλύψαμε και πράγματα τα οποία τα ακούμε από κοινού και που μας έχουν επηρεάσει μουσικά και παικτικά. Μερικές από αυτές τις μπάντες είναι οι: Russian circles, Toundra, Khuda, Tool, Night verses, If these trees could talk, Porcupine tree.
Τι ευχαριστιέστε και τι βαριέστε περισσότερο ως μουσικοί:
Σίγουρα η μεγαλύτερη μας ευχαρίστηση είναι το να βρισκόμαστε όλοι μαζί και να παίζουμε μουσική είτε μεταξύ μας είτε με διαφορετικά άτομα-μπάντες μέσα στο studio ή σε κάποιο live και φυσικά και το κομμάτι της ηχογράφησης όταν φτιάχνουμε ή συζητάμε νέες ιδέες. Φυσικά βαριόμαστε αυτό που βαριούνται όλοι κατά την γνώμη μας, το οποίο είναι να διαβάζεις μουσική θεωρία.
Μια ιστορία ή περιστατικό από πρόβα ή συναυλία που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας:
Ένα αστείο περιστατικό που συνέβη σε ένα από τα live που κάναμε στην Ξάνθη είναι ότι προέκυψαν κάποιες τεχνικές δυσκολίες. Στο συγκεκριμένο live είχαμε προσθέσει και πλήκτρα και απλά πέθανε το laptop που συνδεόταν με το midi controller. Στην συνέχεια στο τελευταίο κομμάτι του set list αποτύχαμε παταγωδώς στο να το παίξουμε σωστά με αποτέλεσμα να κοιταζόμαστε και να γελάμε. Ένα ακόμα σκηνικό που μας είχε συμβεί ήταν όταν κατεβαίναμε για live στην Αθήνα τον Απρίλιο, κατεβήκαμε με δύο αμάξια εκ των οποίων το ένα ήταν ένα κίτρινο Hyundai Atos που ήταν το αμάξι της μπάντας με φορτωμένο όλο μας τον εξοπλισμό. Μερικά χιλιόμετρα λοιπόν πριν την Λαμία το αμάξι άρχισε να τα φτύνει με αποτέλεσμα να έχουμε φτάσει να πηγαίνουμε με 80 στην Εγνατία. Μετά από λίγη ώρα η κατάσταση άρχισε να χειροτερεύει οπότε πήραμε την απόφαση να κάνουμε στάση στην μέση της Εγνατίας και να βάλουμε όλα τα πράγματα στο δεύτερο αμάξι για να γλυτώσουμε βάρος. Αυτό δεν έλυσε όμως ολοκληρωτικά το πρόβλημα και συνεχίστηκε μέχρι να φτάσουμε αναγκάζοντάς μας να κάνουμε πολλές στάσεις και να κλείσουμε σχεδόν 14 ώρες στον δρόμο.
Μιλήστε μας για τα μελλούμενα, επιθυμίες και σχέδια:
Στο μέλλον αυτό που θα θέλαμε περισσότερο είναι να φτιάξουμε έναν ακόμα δίσκο. Ήδη έχουμε ξεκινήσει να πειραματιζόμαστε πάνω σε καινούργιες ιδέες και κομμάτια τα οποία εξελίσσονται πολύ καλά. Επίσης θέλουμε να προγραμματίσουμε και άλλες εμφανίσεις σε διαφορετικές πόλεις ή events στην Ελλάδα
Ένα live που δεν θα ξεχάσετε ποτέ:
Κώστας: Για εμένα δυστυχώς είναι δύο. Το ένα στο Black box studio στην Αθήνα και το δεύτερο στο ROVER στην Θεσσαλονίκη. Και στα δύο live η αντιμετώπιση του κόσμου, των μπαντών και του προσωπικού που το έτρεχαν ήταν απίστευτη και χαίρομαι που υπάρχει τέτοιο κοινό στην Ελλάδα, τέτοιο ώστε να σου δημιουργεί αξέχαστες εμπειρίες.
Βασίλης: Ένα αξέχαστο live για μένα σίγουρα ήταν το πρώτο μας live στο αναγνωστήριο του πολυτεχνείου της Ξάνθης. Ήταν η πρώτη φόρα που και οι τρεις μας θα μοιραζόμασταν τη σκηνή παίζοντας την δικιά μας μουσική για πρώτη φόρα. Σίγουρα υπήρχε μεγάλο άγχος και από τους τρεις μας αλλά στο τέλος νομίζω πως αυτό που μας έμεινε είναι χαρά και ικανοποίηση.
Νίκος: Το αγαπημένο μου live μέχρι στιγμής ήταν στο PERI VIOU στην Καρδίτσα, λόγω της φιλοξενίας και της αντιμετώπισης του κοινού.
Ένα άλμπουμ που δεν θα αποχωριζόσασταν για κανένα λόγο από τη δισκοθήκη σας:
Κώστας: Σίγουρα το PALINEGESIA από τους Khuda θα παραμείνει για μένα ίσως το καλύτερο άλμπουμ που έχω ακούσει στην ζωή μου μέχρι στιγμής.
Βασίλης: Σίγουρα μιλώντας και χωρίς καν να το σκεφτώ ο δίσκος που θα υπάρχει για πάντα είναι το Vulgar Display Of Power από τους Pantera. Είναι από τους πρώτους δίσκους μέταλ που άκουσα σε νεαρή ηλικία και έχει χαραχθεί για πάντα μέσα στο μυαλό μου και στα αυτιά μου. Τιτανομέγιστη μπάντα, απίστευτα riffs, headbanging μέχρι να πέσει το κεφάλι από τους ώμους και groove το οποίο σε κρατά καθηλωμένο μέχρι το τέλος.
Νίκος: Το αγαπημένο μου album χωρίς καθόλου δεύτερη σκέψη είναι το 10000 days από TOOL.
Μια ταινία/ σειρά που θα βλέπατε ξανά με ευχαρίστηση:
Κώστας: Τριλογία Lord of the rings extended ίσως και τα Ηobbit μαζί. Από σειρά θα ξαναέβλεπα άνετα το Jojo‘s bizarre adventure.
Βασίλης: Μια σειρά η οποία θα πρότεινα ανεπιφύλακτα, η οποία είναι και ιαπωνική (anime) είναι το JoJo’s Bizzare Adventure. Ό,τι και να πω για αυτήν την σειρά είναι λίγο. Για μένα (ταπεινή και προσωπική άποψη) είναι μία από τις καλύτερες σειρές με απίστευτη ιστορία, πλοκή, χαρακτήρες και πάνω από όλα μουσική.
Νίκος: Από όσο καταλάβατε και οι τρεις είμαστε fan του Jojo’s bizarre adventure οπότε δεν γίνεται να προτείνω κάτι καλύτερο από την συγκεκριμένη σειρά anime
Ένα βιβλίο που άλλαξε τον κόσμο σας και που θα προτείνατε να διαβάσουμε οπωσδήποτε;
Κώστας: Από την συγκεκριμένη κατηγορία δεν είμαι μεγάλος γνώστης οπότε θα πρότεινα το manga από το PARASYTE
Βασίλης – Νίκος: Ένα από τα βιβλία που θα πρότεινα είναι H Φάρμα των ζώων του George Orwell. Πρόκειται για ένα φανταστικό βιβλίο το οποίο πιστεύω πως είναι και θα είναι πάντα επίκαιρο.
Ένας ήρωας κόμικ που ανέκαθεν σας συνάρπαζε:
Κώστας: Φυσικά marvel και φυσικά Deadpool.
Βασίλης – Νίκος: Ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες (θα αναφερθώ στα ιαπωνικά κόμικ κοινώς μάνγκα) είναι ο χαρακτήρας του Zoro από το One Piece. Είναι ένας από τους πιο δυνατούς χαρακτήρες όχι μόνο σε θέματα φυσικής ή σωματικής δύναμης αλλά και ψυχικά γιατί πάντα κοιτάει το καλό των συντρόφων του αλλά και το τι είναι δίκαιο ή όχι και ποτέ δεν παίρνει τα εύσημα για τις πράξεις του γιατί θεωρεί πως κάποια πράγματα είναι αυτονόητα και θα έπρεπε να τα κάνουμε όλοι μας χωρίς να ζητούμε επιβράβευση για αυτά.
