Οι Hypnotic Nausea παρουσίασαν για πρώτη φορά ζωντανά τη νέα τους δουλειά The Death of All Religions στο Death Disco δίνοντας μας τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε επιπλέον λεπτομέρειες του σύνθετου αυτού πονήματος αλλά και να αντιληφθούμε λιγότερο φανερές εκφάνσεις του.
Στις 9:30 περίπου ακούστηκαν οι πρώτοι ήχοι από τα ηλεκτρονικά του God in a Cone, ο οποίος άνοιξε τη βραδιά. Χωμένος πίσω από τα πλήκτρα και τα λοιπά κουμπάκια του, ο Νίκος Μαρίνος άρχισε να σκορπίζει δυνατά beats τα οποία «έντυνε» με τα φωνητικά του, τα οποία από μελωδικά έφταναν με άνεση στα όρια του brutal. Όσοι δεν τον είχαν ξαναδεί πιθανώς να αναρωτήθηκαν πως ταίριαζε ένας μουσικός ηλεκτρονικής μουσικής σε μια ροκ συναυλία. Όσοι πάλι έχουμε παρακολουθήσει και στο παρελθόν τον God in a Cone γνωρίζουμε ότι αυτό είναι το φυσικό του περιβάλλον, όσοι έχουν ακούσει άλλωστε τη δουλειά του ή έχουν υπόψη το παρελθόν του, το ξέρουν καλά. Αυτή τη φορά λόγω μιας αναποδιάς δεν είχε τη συνοδείας live κιθάρας, όπως συμβαίνει συνήθως στις εμφανίσεις του. Το διαφορετικό set up επί σκηνής οδήγησε σε ένα αλλαγμένο set, το οποίο αποτελούταν κυρίως από συνθέσεις προερχόμενες από τις πρώτες (από τις επτά συνολικά) κυκλοφορίες του. Έτσι ακούστηκαν κομμάτια σαν τα Agrypnia, God in a Cone, Cold Feeder και Dwn, όμως δεν δόθηκε η δυνατότητα να παιχτούν συνθέσεις από τους πιο πρόσφατους δίσκους του, όπως από τα θαυμάσια concept album Shark Was A Boy και το φετινό Passing, στα οποία οι heavy rock/ metal αναφορές του Μαρίνου είναι ολοφάνερες. Ακόμα κι έτσι το 40λεπτο που έμεινε στη σκηνή ο God in a Cone ήταν απολαυστικότατο και έκλεισε όπως του άρμοζε, με το καταπληκτικό Silent Nation, σε μια πιο heavy εκδοχή.
Τους Hypnotic Nausea τους πρωτογνωρίσαμε το 2015 με το ντεμπούτο τους Hypnosis. Η μπάντα που τότε ακόμα είχε ως βάση το Αγρίνιο άφησε πολλές υποσχέσεις με την πρώτη κυκλοφορία της, προσελκύοντας αρκετό ενδιαφέρον, στο οποίο συνέβαλαν και οι αρκετές εμφανίσεις στην Αθήνα και όχι μόνο. Φέτος επέστρεψαν με ένα μεγαλεπήβολο δημιούργημα, το The Death of All Religions. Πρόκειται για ένα concept album με τολμηρή θεματολογία και πλούσιο ηχητικό εύρος, που ως βάση έχει πάντα το post rock. Έχοντας ακούσει ήδη πολλές φορές το δίσκο στο σύντομο διάστημα από τη στιγμή της κυκλοφορίας ανέμενα με αρκετή περιέργεια να διαπιστώσω πως αποδίδεται ένα τόσο πολυδιάστατο ηχογράφημα, οπότε η ευκαιρία της live παρουσίασης του στο Death Disco φάνταζε ιδανική.
Αφού ολοκλήρωσε την εμφάνιση του ο God in a Cone, χρειάστηκαν λίγα μόνο λεπτά για να είναι όλα έτοιμα για το live των Hypnotic Nausea, έτσι κι αλλιώς η σκηνή ήταν ήδη στημένη στη διάταξη του γκρουπ. Αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν με ποιο τρόπο θα επέλεγε το σχήμα να παρουσιάσει το νέο δίσκο, αν δηλαδή θα ακουγόταν ολόκληρο και με τη σειρά των συνθέσεων όπως στο LP ή αν αυτές θα «ανακατεύονταν» με κάποιες του Hypnosis. Τελικά το συγκρότημα επέλεξε το δεύτερο, κάτι το οποίο μάλλον λειτούργησε θετικά στην ομαλή ροή του live.
Το ξεκίνημα με το επικό Holy City ήταν το πλέον κατάλληλο για να μας βάλει στο κλίμα του The Death of All Religions. Από εκεί και πέρα το άλμπουμ παίχτηκε εξ ολοκλήρου, με την εξαίρεση κάποιων ιντερλουδίων, ενώ χώρεσε σχεδόν ολόκληρο και το Hypnosis στο setlist. Προσωπικά ξεχώρισα ως καλύτερες στιγμές τα Dogma, Priest και το καταληκτικό Sensory Integration.
Η μεγαλύτερη πρόκληση για τους Hypnotic Nausea ήταν να αποδώσουν τον πλούτο των ήχων του The Death of All Religions, με τους περιορισμούς που έχει ένα τρίο αλλά με τη βοήθεια της τεχνολογίας (η οποία τους ταλαιπώρησε σε αρκετά σημεία, όπως συνέβη και στον God in a Cone νωρίτερα). Νομίζω πως τα κατάφεραν καλά και είναι βέβαιο ότι όσο θα παίζουν ζωντανά το δίσκο με τον καιρό, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα.
Συνολικά η εμφάνιση τους ήταν σαφώς πετυχημένη, φανερώνοντας ένα συγκρότημα με πολλές δυνατότητες, που φτιάχνει κάτι σημαντικό αυτή τη στιγμή. Το The Death of All Religions είναι ένας ωραίος δίσκος με μεγάλη ποικιλία και πάνω σε αυτό μπορούν να χτίσουν τα επόμενα βήματα τους.
Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος
