Το Villains των Queens of the Stone Age είναι ήδη από τους πλέον συζητημένους δίσκους της χρονιάς, αν και μετρά λίγες μόνο εβδομάδες κυκλοφορίας. Λογικό βέβαια αν σκεφτούμε το πόσο ισχυρό brand name αποτελεί η μπάντα από την Καλιφόρνια. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από τις πρώτες θέσεις στα charts παγκοσμίως που κατέκτησε η νέα τους δουλειά. Η συντακτική ομάδα του LocalFuzz.gr πέρασε από το μικροσκόπιο της το δίσκο, χωρίς όμως να καταλήξει σε ομοφωνία.
Πάνος: Αφήνουμε τα προκαταρκτικά και πάμε κατευθείαν στο ζουμί…
Κωνσταντίνος: Κάνε αρχή.
Πάνος: Ξεκινάω
Νίκος: Ναι ναι Πάνο, το “Villains” είναι το καλύτερο cover album που έχει βγει αυτή την δεκαετία.
Πάνος: Και ενώ λοιπόν όλα έδειχναν πως το φετινό καλοκαίρι θα έκλεινε χωρίς μεγάλες δισκογραφικές συγκινήσεις οι QOTSA ήρθαν να γράψουν τον ιδανικό επίλογο με ένα άλμπουμ το οποίο ήδη έχει προκαλέσει συζητήσεις…
Κωνσταντίνος: Σούπερ το εξώφυλλο, σούπερ και το περιεχόμενο, η αλήθεια είναι ότι τον περιμέναμε πολύ αυτό το δίσκο. Κάθε κυκλοφορία των QOTSA είναι απο μόνη της γεγονός.
Νίκος: Έχω μπει στη συζήτηση μόνο για να ρίχνω φιτιλιές.
Κωνσταντίνος: Προηγήθηκε βεβαίως ένα κολοσσιαίο πρόμο από την πολύ καλή ανεξάρτητη δισκογραφική Matador.
Πάνος: Έτσι κι αλλιώς κάθε άλμπουμ των QOTSA προκαλεί συζητήσεις και σούσουρο αλλά αν κρίνω από τις μέχρι στιγμής αντιδράσεις είναι ίσως το πιο love/hate κεφάλαιο της μέχρι τώρα πορείας τους… Ποια η γνώμη σας για το άλμπουμ;
Κωνσταντίνος: Το αποτέλεσμα είναι η κορυφή στα βρετανικά, αμερικάνικα chart και λοιπά.
Πάνος: Βεβαίως εκτός από το promotion διάλεξαν και για παραγωγό τον Mark Ronson…
Νίκος: Παίδες το ξέρω ότι έχετε πάθει την πλάκα σας. Αλλά συγκεντρωθείτε! Μιλάμε για δίσκο διασκευών ε… Μα ο δίσκος ξεκινάει με το “We are family”.
Πάνος: Συγκεντρώσου…
Κωνσταντίνος: Εγώ θα ξεκινήσω λέγοντας ότι η δισκογραφία τους δεν έχει μέτρια κυκλοφορία.
Νίκος: Κανείς δεν είπε το αντίθετο.
Κωνσταντίνος: Το “Like Clockwork” θεωρείται η πιο αδύναμη στιγμή τους αλλά εγώ πιστεύω ότι είναι υποτιμημένο. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα και οι πάρα πολλές συμμετοχές που όμως δεν πρόσφεραν το κάτι παραπάνω είναι οι λόγοι που δεν εκτιμήθηκε όσο έπρεπε.
Πάνος: Ίσως φταίει κιόλας το ότι συνέπεσε με μια δύσκολη ψυχολογικά περίοδο του Josh Homme.
Κωνσταντίνος: Παραλίγο να πεθάνει στο χειρουργείο, χρειάζεται κάτι παραπάνω να πούμε;
Πάνος: Ακριβώς. Εγώ θα πω πάντως ότι το “Like Clockwork” θα είχε αναγνωριστεί ως ένα εξαιρετικό άλμπουμ αν δεν έφερε πάνω το όνομα των QOTSA.
Κωνσταντίνος: Όσο για το “Villains”, το πρώτο δείγμα “The Way We Used To Do” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ψυχρολουσία. Η ανακοίνωση της πρόσληψης του Mark Ronson με προβλημάτισε.
Νίκος: Εννοείς το tribute στους Zeps;
Κωνσταντίνος: @@@%%###
Νίκος: Θέλω να σου δείξω Κώστα αγόρι μου ότι οι τύποι έχουν καταφέρει να αναβιώσουν τα καλύτερα μέρη του ροκ εν ρολ. Αλλά επειδή είσαι βαμμένος με τους QOTSA δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου.
Πάνος: Το “The Way You Used To Do” ήταν το τέλειο δόλωμα για μένα… όσο πρέπει ανάλαφρο για όσους δεν είχαν ξανακούσει τους QOTSA και απλά μια “προθέρμανση” για τους κανονικούς οπαδούς.
Κωνσταντίνος: Για τύπους σαν τον Νίκο…
Πάνος: Όσο για τον Mark Ronson οφείλω να ομολογήσω επίσης ότι η επιλογή του με ψιλοξένισε στην αρχή… αλλά με δεδομένη την εμπορική στόχευση του δίσκου αποδείχτηκε ιδανική επιλογή.
Κωνσταντίνος: Η οποία συνεργασία με τον Ρόνσον προέκυψε μετά τη συνύπαρξη τους στο τελευταίο δίσκο της Lady Gaga, όπου ο Homme συμμετείχε στην παραγωγή, στις συνθέσεις και στις κιθάρες.
Νίκος: Οπότε ο Mark Ronson είναι αυτός που δίνει πιο ποπ ύφος στον ήχο. Το μάθαμε κι αυτό !
Κωνσταντίνος: Ακούγοντας το βέβαια εκ των υστέρων μέσα στο γενικότερο ύφος του δίσκου μου φαίνεται διαφορετικό τελείως
Πάνος: Συμφωνούμε πάντως ότι με μια παραγωγή τύπου “Songs for the Deaf” ή έστω “Era Vulgaris” το άλμπουμ θα ήταν δύο επίπεδα πιο πάνω από πλευράς ήχου;
Κωνσταντίνος: Δεν νομίζω ότι σκοπεύουν να κάνουν ο,τι έκαναν 15 χρόνια πριν.
Νίκος: Θα είχε νεύρο ρε συ!
Κωνσταντίνος: Όσο νωρίτερα το αντιληφθούν κάποιοι τόσο καλύτερα!
Νίκος: Την πιάσαμε την σπόντα
Κωνσταντίνος: Αν κάποιος θέλεις τις κιθάρες τόσο μπροστά ας βάλει κανένα δίσκο των Kyuss…
Πάνος: Μιλάω καθαρά για το κομμάτι του ήχου…ξέρουμε εξάλλου ότι τα επιτεύγματα των τριών πρώτων δίσκων είναι (δυστυχώς) αξεπέραστα
Κωνσταντίνος: Για να περάσουμε στη ουσία, το εγχείρημα τους βγαίνει σε όλα: Ήχος μοντέρνος, χορευτικός, νευρώδης, κολλητικός.
Πάνος: Και είναι ένας δίσκος με κομμάτια που στις συναυλίες θα κάνουν εγγυημένα πάταγο
Κωνσταντίνος: Ένας ροκ δίσκος όπως πρέπει να είναι στην εποχή που ζούμε. Μιλάμε για απίστευτη δουλειά στις κιθάρες, σταυροβελονιά κανονική. Μπορεί οι κιθάρες στη μίξη να είναι πίσω, ωστόσο μόνο θαμμένες δεν είναι. Και οι συνθέσεις επίσης εξαιρετικές.
Πάνος: Domesticated animals και τα μυαλά στο μπλέντερ!
Κωνσταντίνος: Feet Don’t Fail Me, Domesticated Animals, Fortress, Hideaway
Νίκος: Παιδιά ακούω το “Head like a Haunted House” στα φωνητικά είναι ο Elvis; To “Domesticated Animals” τρομερό!
Κωνσταντίνος: The Evil Has Landed για το φοβερό κρεσέντο στο φινάλε.
Πάνος: Θα μπορούσε να είναι ο Elvis άνετα αν είχε και τους Cramps στο πλευρό του…αλλά είναι αγνό QOTSA στην τελική.
Κωνσταντίνος: To Villains of Circumstance γιατί μας κλείνει το μάτι… Ξεκάθαρα από τους δίσκους της χρονιάς
Νίκος: Με το ζόρι μπαίνει στην 10άδα !
Κωνσταντίνος: Στην συγκεκριμένη περίπτωση η ποιότητα συνδυάζεται με την εμπορική επιτυχία.
Πάνος: Το Villains of Circumstance ξεκλέβει ολίγη από την αύρα του Like Clockwork για μένα.
Κωνσταντίνος: Συμφωνώ κι εγώ.
Πάνος: Άνετα μπαίνει στην δεκάδα για μένα Νίκο.
Κωνσταντίνος: Όταν ένα ροκ συγκρότημα είναι πρώτο στις πωλήσεις όλα μοιάζουν λίγο καλύτερα.
Νίκος: Για να το κλείσουμε. Πόσες φορές ακούτε τον David Bowie στον δίσκο;
Κωνσταντίνος: Να ευχηθώ στον Νίκο να ακούσει κάποια στιγμή το δίσκο των QOSTA όταν μεγαλώσει.
Πάνος: Υπάρχει ελπίδα να τους ξαναδούμε ζωντανά στα μέρη μας;
Κωνσταντίνος: Με το τωρινό τους κασέ μοιάζει απίθανο. Όταν παίζουν σε μεγάλα φεστιβάλ και στάδια, πως να έρθουν στην Ελλάδα για τα 3.000 άτομα που θα πάνε στο λαιβ…
Νίκος: Εντάξει δεν είναι μόνο αυτό…
Κωνσταντίνος: Τέλος, θέλω να πλέξω το εγκώμιο του Josh Homme. Μιλάμε για ένα από τους πιο χαρισματικούς μουσικούς της γενιάς του. Πριν γίνει 20 ετών είχε καθιερώσει ένα νέο μουσικός είδος (τότε το λέγανε άκομψα στονερ). Όταν διαλυθήκαν οι Kyuss ήταν μόλις 22 και άφησε πίσω 4 αριστουργήματα. Οι κιθάρες του έχουν κοπιαριστεί από όλους τους γενειοφόρους του είδους. Και το σημαντικότερο όλων: είναι ο μοναδικός που δεν προσπάθησε να καπηλευτεί το όνομα των Kyuss.
Νίκος: Αυτό ήθελα μόλις να γράψω. Ήταν πολύ σημαντικό που δεν καπηλεύτηκε ούτε τον ήχο των Kyuss.
Κωνσταντίνος: Το έβδομο άλμπουμ των QOTSA επιβεβαιώνει για εμένα ότι μιλάμε για το κορυφαίο ροκ συγκρότημα των τελευταίων 20 χρόνων. Αυτά
Νίκος: Πάνο κάτι άλλο να προσθέσεις;;
Πάνος: Η ιστορία θα δείξει αν οι QOTSA είναι το μεγαλύτερο rock συγκρότημα των τελευταίων 20 ετών…το μόνο σίγουρο είναι πως βρίσκονται σε εξαιρετικό δρόμο δίχως να αυτοπλασσάρονται ως κάτι μοναδικό όπως άλλες υπερεκτιμημένες καραβάνες του είδους τους. Και ευσεβής πόθος μου: κοινή περιοδεία με τους νεκραναστημένους Hellacopters.
Νίκος: Για να τα λέτε, έτσι θα είναι! Εμπιστεύομαι τους αγαπητούς μου συνοδοιπόρους.
Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε το πρώτο Music Threesome του LocalFuzz.gr για η νέα σεζόν. Οι γνώμες διχάστηκαν για το Villains των QOTSA, το αποτέλεσμα 2 – 1, υπέρ του δίσκου. Δεν έχετε παρά να ακούσετε με τα αυτιά σας το άλμπουμ για να έχετε ιδία άποψη. Ραντεβού στο επόμενο Music Threesome μέσα στον Οκτώβριο!
Συμμετείχαν στη συζήτηση: Κωνσταντίνος Αναγνωστόπουλος, Πάνος Δρόλιας και Νίκος Ζέρης
